Ik sta in de kamer
Op één been
Als een flamingo
Wel roze, maar zonder veren
‘Strek je armen uit’, zegt hij.
En ik strek mijn armen uit
‘Palmen omhoog’, zegt hij.
En ik draai mijn palmen omhoog.
‘Houden zo’, zegt hij
En ik hou zo.
(Ik hou heel erg veel zo)
Mijn benen beginnen te trillen.
Eerst met kleine schokjes
Dan continu
Hij legt boeken op mijn handpalmen
De bijbel in de rechterhand
The complete works of Shakespeare in de linker
Nu trillen mijn armen ook.
Ze zakken een beetje naar beneden
Hij duwt ze zachtjes weer omhoog
‘Houden zo’, zegt hij.
En ik hou zo.
Hij zit neer op bed en leunt naar achter.
Hij wacht.
Hij heeft geduld.
Er loopt zweet langs mijn rug.
Het kietelt.
Mijn armen trillen en zakken.
Ik verlies mijn evenwicht.
Shakespeare valt op de bijbel en met z’n drieën
vallen we op de grond.
Hij kruipt van het bed
Ligt naast me op de grond
Veegt het zweet van mijn voorhoofd
Legt zijn arm om me heen
En fluistert in mijn oor.
‘Opnieuw’, zegt hij.
En ik probeer het opnieuw.
Hij geeuwt
Ik flamingo.
Hij kijkt
Ik flamingo.
Hij slaapt
Ik flamingo.
Ik word steeds beter
Ik word goed getraind
Ik word dunner
Ik word geboetseerd
Ik word gevoerd
Ik word onderhouden
Ik krijg veren.
Mijn nek trekt krom.
De zon komt op en gaat onder
Hij loopt de kamer in en uit
Hij verandert
Hij groeit
Hij bloeit
Hij leeft
en ik
flamingo.
