Banket

Terwijl er lachsalvo's ronddwalen
Door een adem verlost
En van woorden, langzaam vermalen
Het breken van de korst

Het korrelt eindeloos in magen
De vraatzucht leeft weer op
Tot het einde der dolle dagen
De gratie in galop

Weerklinkende glazendood
Het bang vergetelijk oog
De kogels lieflijk verloot
Wat rest ons morgen nog?

Ba(r)st

Ik wilde enkel
Zoethout
De warmte in jouw kraag
Trillend door jouw klank

Ik wilde alleen
Mahonie in de tuin
Voor de ruit een zwaaiende tak
Het openbloeien van een houterige hand

Ik wilde enkel
Dat stukje vel boven jouw voeten
De stam van jouw bestaan
Wilde alleen ik zijn